Projekt realizowany przez Akademicką Szkołę Podstawową, od września do listopada 2015r. w Kielcach.

Koordynatorka projektu, Pani Wicedyrektor Akademickiej Szkoły Podstawowej, nauczycielka historii w klasach starszych, dr Katarzyna Rogalińska:

Od początku roku szkolnego 2015 r. zaczął się projekt edukacyjny Słowiańskie Korzenie. Koncepcja projektu krystalizowała się rok wcześniej, wizytę studialną w Wielkopolsce zorganizowałam w czasie wakacji. W cztery osoby zapoznaliśmy się z zabytkami i kolekcjami muzealnymi Gniezna, Ostrowa Lednickiego, Giecza, Grzybowa, Poznania, Kórnika, Rogalina, Lądu. Kupiliśmy serię ilustrowanych zeszytów historycznych a Dawid Zbigniew Walkowiak (nasz przewodnik po Wielkopolsce) przekazał niedostępne już na rynku plakaty poglądowe – załączniki do publikacji zeszytowych.

Projekt odnoszący się do wczesnego średniowiecza słowiańskiego na ziemiach współczesnej Polski wymyśliłam jako interdyscyplinarny, korzystając z założeń ORE „Projekt edukacyjny jako metoda”. Skorzystałam z pomocy specjalistów. Wykonali oni część prac zbyt trudnych dla uczniów (rzeźba, kabłączki skroniowe, pokazowe elementy uzbrojenia, kramy). Szczególnie dziękuję ekspertom: Izabela Kaleta (organizacja projektu, inscenizacje, program) i Tomasz Poświst Rogaliński (konsultacje historyczne, realia epoki, sprzęt, broń, ubiory, ozdoby narzędzia, wykonawstwo niektórych artefaktów i transport).

Podczas lekcji historii uczniowie losowali z kotła spisane na „brzozowej korze” zadania dla opoli (klas). Większość nauczycieli włączyła się w realizację projektu modyfikując lekcje tak, by stanowiły słowiański blok tematyczny. Na lekcji języka polskiego poznawano słowiańską rodzinę językową i analizowano tekst literacki tematycznie związany z projektem. Na lekcjach przyrody poznawano używane w średniowieczu zioła, hodowane i łowne zwierzęta, a w części geograficznej obszary zamieszkałe przez Słowian. Na lekcjach języków obcych tłumaczono opisy z plansz poglądowych przekazanych przez p. Dawida. Na WF-ie ćwiczono słowiańskie tańce a na lekcjach techniki wykonywano tarcze, elementy prezentacji końcowych. Lekcje historii odbywały się w słowiańskich strojach wśród wypożyczonych artefaktów (broń, oporządzenie, ozdoby, narzędzia). Nauczyciele „wczesnoszkolni” wspomagali całość wystąpień swych podopiecznych.

Zakończenie projektu miało formę zwołanego dźwiękiem rogu wiecu plemienia (uczniów szkoły), w słowiańskich strojach, z oporządzeniem, z prezentacją na kramach prac poszczególnych opoli. W czasie trwania projektu odbywała się kampania wyborcza do samorządu szkolnego. Uznaliśmy, że wiec jest najlepszym miejscem dla ogłoszenia wyników wyborów i przedstawienia nowych władz uczniowskich.

Po zakończeniu czuło się niedosyt, oczekiwanie kontynuacji działań. Świadczy to o trafności decyzji podjęcia właśnie tej tematyki i tej formy (metoda projektu) integracji zajęć z różnych przedmiotów szkolnych. Mamy również kilka próśb z różnych części Polski o szczegółowe przedstawienie procedury robienia projektu Słowiańskie Korzenie. Procedura taka jest przygotowywana i zostanie niebawem wysłana.
O sile oddziaływania projektu zaświadcza udostępnienie na facebooku projektowego albumu zdjęć, z krótkimi opisami, ponad 400 razy, w tym do tak egzotycznych miejsc jak Chiny, Brazylia czy Pakistan. W Chinach album umieszczono, nieco na wyrost, na portalu dokumentującym wyjątkowe w świecie dokonania etnograficzne. W Europie, prócz Polski, album udostępniono w prawie wszystkich krajach przy czym najwięcej razy w Czechach, potem w Słowenii, Chorwacji, Słowacji i Serbii.